Medische uitzending

Jullie hebben de vorige keer kunnen lezen over het werken in de ouderenzorg op Bonaire. Bedankt voor de enthousiaste reacties op het verhaal, fijn om wat van jullie terug te horen. Het heeft voor leuke gesprekken gezorgd tijdens het NIP symposium van de ouderenpsychologie sept jl. 

Nu wat over mijn werkzaamheden als medisch GZ-psycholoog in het ziekenhuis en daar buiten. Natuurlijk krijg ik vooral verwijzingen van de specialist ouderengeneeskunde. Maar daarnaast ontvang ik met enige regelmaat verwijzingen van andere medisch specialisten, zoals de gynaecoloog, de oncoloog en de neuroloog. Dit zijn onder andere verwijzingen i.v.m. traumatische ervaringen, omgaan met chronische ziekte of diagnostiek naar cognitie.  
Begin mei sprak ik de neuroloog over een aantal patiënten die op Saba wonen. Deze patiënten zijn doorverwezen voor een onderzoek naar het cognitief functioneren, oftewel voor een neuropsychologisch onderzoek (NPO). De vraag aan mij was; zou jij die NPO’s eventueel kunnen afnemen? ‘Ja, natuurlijk!’, was mijn antwoord. 

Saba is één van de bovenwindse eilanden en de algemene zorgverzekering voor mensen op Saba valt onder de zorgverzekering van de BES-eilanden. Bonaire, Sint Eustatius en Saba. Nu is het zo, dat als een medisch noodzakelijke behandeling niet op het eigen eiland beschikbaar is, dat de patiënt dan recht heeft op een medische uitzending. Voor een medische uitzending heeft de patiënt toestemming nodig van de zorgverzekering. 
De neuroloog sprak zijn twijfels uit over de belasting van een reis naar Bonaire voor de patiënten en hun begeleiders. Het is namelijk een halve dag reizen met het vliegtuig via Sint Eustatius, Aruba, Curaçao en met als eindbestemming Bonaire. 

Aangezien deze reis voor mijzelf minder belastend zou zijn dan voor de patiënten, stelde ik voor om deze patiënten op Saba te zien voor de afname van het NPO. Dit voorstel is voorgelegd aan de zorgverzekering en zij gaven akkoord voor deze acquisitie. Wow, ontzettend mooi dat persoonsgerichte patiëntenzorg én een bijzonder uitstapje voor ongetekende gecombineerd kunnen worden. Dit is toch even wat anders dan binnen Hilversum naar een andere locatie toe fietsen. 

Zoals het organisatorisch toch net even wat anders gaat in de Cariben, heb ik tot de dag voor vertrek nog rekening gehouden met kinken in de kabels. Heen en weer mailen met de artsen op Saba, patiënten die voor me ingepland zijn, één patiënt die in die week niet op Saba bleek te zijn, is er wel/niet een kamer beschikbaar voor het onderzoek, hoe laat vertrekt mijn vlucht, waar kan ik verblijven etc. Genoeg vragen, waarbij geduld je beste vriend is. 

Een week voor vertrek kreeg ik te horen dat ik me om 6.30 uur op het vliegveld moest melden met mijn paspoort. Mijn naam zou op de lijst staan. En ja hoor, alles was perfect geregeld. Met het vliegtuig, speciaal voor medische uitzendingen, vertrokken we stipt op tijd naar Curaçao. Het vliegtuig werd geparkeerd tussen de privé jets en er stapten een paar mensen uit. Wat een beleving, nu al! Sorry, maar als vliegtuigliefhebber kan ik het niet laten om over deze ervaringen te schrijven. Vanuit Curaçao vlogen we verder naar Sint Eustatius. Hier stapten we over op een klein vliegtuig, een Twin Otter, omdat dit vliegtuigje mag landen op Saba. Het vliegveld van Saba heeft namelijk de kortste commerciële landingsbaan ter wereld, van 400 meter. Alleen propellervliegtuigjes kunnen er landen. Je wil niet doorschieten, want dan beland je 50 meter lager in de kolkende zee… Wow, wat een gave en bijzondere vlucht was dit! De piloot hield ons even in spanning, want de wind waaide te hard om te kunnen landen. Maar hij dacht: bij twijfel gewoon doen, dus ondanks harde wind landden we mooi op de korte landingsbaan. Geweldig! 

Op Saba stond er een auto voor me klaar, het hotel was geregeld en de volgende ochtend kon ik in het lokale ziekenhuis aan de slag. Met het neuropsychologisch testmateriaal dat ik bij me had, heb ik mooie uitgebreide diagnostiek vragen kunnen beantwoorden. De patiënten waren erg blij met de mogelijkheid om dit onderzoek op Saba te kunnen ondergaan. Zij waren gewend om meestal van het eiland af te moeten gaan voor verder onderzoek, maar dit keer kwam de expertise naar hen toe. Dat werd erg gewaardeerd. 

Wow, wat heb ik toch een prachtige baan in de zonnige Cariben. Ik ben erg dankbaar dat ik met mijn geriatrische expertise mensen verder mag helpen onder bijzondere omstandigheden. Naast de interessante werkdagen heb ik daar omheen fantastisch kunnen genieten van het mooie Saba. Zie de foto’s voor een kleine illustratie.